Datum: Vrijdag, 02 Maa 2012, 18:26 | Bericht # 132
ZTSF Gegevens Groep: Actief lid Berichten: 281 Prijzenkast:
0
Curator
Updaté!!
Ik draaide me om en zag een man van rond de 30 me onder ehhh.... schot hield met een hooivork. Wie ben je? Vroeg hij op strenge toon. Hij droeg een blauw overal en een blauw geblokt blouche. Ik: Ik ben John, John Tropic ik werk hier voor taan om de dieren te verzorgen. Man: Hmmm.... heb je een paspoort of iets met je naam er op bij je? Ik voelde in mijn zakken en bedacht me dat mijn portemenee nog in de auto lag. Toen vond ik in mijn broekzak het pasje van het hek. Ik zag dat mijn naam er ook op was gezet. Ik: is dit goed? De man pakte het aan en zei: Kijk daar hou ik van dubbel bewijs. Ik: Dubbel bewijs? Man: Ja, alleen personeel heeft zo'n pasje en je naam staat er op. Ik ben Cor trouwens, sorry voor de schrik maar je kan nooit weten. Hij gaf me mijn pasje terug en zei: Ik hoorde al dat je vandaag zou beginnen, ik dacht dat Gerard je rond zou leiden. Ik: Dat dacht ik ook maar nadat ik iets vreog werdt hij nogal fel en zei hij dat ik het zelf maar moest ontdekken. Cor: Tja dat is Gerard, snel op zijn teentjes getrapt. Ik: Ik heb het gemerkt. Cor: Maar wat vind je er van tot nu toe? Ik: Nou ehhh nogal raar. Cor: Haha te begrijpen hoor. Al het personeel vodn het maar een gekke boel hier toen ik en de rest begonnen hier zei Cor. Ik: Hoe komen al die dieren hier? Cor: Dat weet eigenlijk niemand........ Ik weet in ieder geval dat je het geen huisdieren meer kunt noemen ging Cor verder.
Na een tijdje gepraat te hebben moest Cor echt weer aan het werk en ik liep verder. Ik liep naar de voilere en zag de vele Papegaaien en Ara's Ik keek hoe 1 van de Ara's me maar bleef aan staren. Ik keek naar 1 van de andere Pvogels en zag hoe 2 andere Papegaaien achter elkaar aan vlogen. Ik dacht wel na maar waar aan wist ik zelf eigenlijk ook niet. De verbazing had eigenlijk mijn hele brein plat gelegd. Ik liep weg bij de voilere en liep een bocht om. Voor me lag een klein pad met aan de zijkanten bamboe. Ik liep het pad af en kwam recht voor een hok uit waar ik 3 koeien/runderen zag grazen. Ze hadden gigantische hoorens en ik moest er niet aan denken om daar door geraakt te worden. Ik pakte de kaart en probeerde de naam van de dieren te lezen. Ik las wel rund maar er stond nog iets voor. Ik had ze ooit op tv gezien herrinerde ik me. Hoe heten ze ook alweer, ehhh......... Ik kon er niet opkomen. Ik besloot om thuis maar eens op internet te kijken. Ik keek weer naar de rustig grazende dieren. De eerste dieren die me niet lopen aan te staren dacht ik bij mezelf. Ik zag dat het verblijf van de runderen eigenlijk deel was van een cirkel. Toen ik het pad volgde kwam je bij een ander deel/verblijf van de cirkel waar 2 antilopen in liepen. De hokken werden van elkaar gescheiden door een soort Afrikaanse rieten hek. Ik liep verder en kwam aan de achterkant van de cirkel. Hier was geen verblijf maar een uitbouw zodat je naar de binnen verblijven kunt. Ik liep achter de uitbouw langs en kwam aan de andere kant van het verblijf van de runderen. Hier zag ik een 3 wratten zwijnen lopen. Het moet niet gekker worden dacht ik bij mezelf.........
Wordt Vervolgd!!!! Always look on the bright side of life!
Bericht veranderd door: jeffrey - Maandag, 05 Maa 2012, 18:05
Datum: Zaterdag, 17 Maa 2012, 13:00 | Bericht # 134
ZTSF Gegevens Groep: Actief lid Berichten: 281 Prijzenkast:
0
Curator
Ik heb de foto´s van de tuin al aardig lang af, maar helaas kan ik op de 1 of andere manier mijn fotoboeken niet meer overzetten naar zo'n internet site ding . Dus het duurt nog wle effe...... Excuses voor het ongemak. (Ik wil eerst de foto´s graag uploaden en dan verder met het verhaal) Always look on the bright side of life!
Bericht veranderd door: jeffrey - Zaterdag, 17 Maa 2012, 13:01
Datum: Woensdag, 23 Mei 2012, 12:53 | Bericht # 136
ZTSF Gegevens Groep: Actief lid Berichten: 281 Prijzenkast:
0
Curator
Ik ga toch eerst het verhaal verder schrijven en daarna de foto's.
Dus.... Updaté:
Na de Wratten Zwijnen liep ik een pad in aan de overkant van het Zwijnen hok. Langs het pad stond een hoge heg met daar achter wat overhangende bomen. Ik liep het pad af en kwam bij een hok waarvan de grond was afgegraven. Ik keek het hok in maar zag geen dieren, ik ging op een bankje zitten dat aan de zijkant staat om even rustig het hok te bestuderen. Ik zag 1 boom staan met daarom heen veel hoog gras. Achterin zag ik het binnenverblijf met een grote poort die open stond. Plots hoorde ik een klikend geluid. Ik bleef naar het binnenverblijf kijken en zag plots welke dieren er in het verblijf moesten zitten het waren Emoe's (kleine soort Struisvogel). Ik keek hoe de Emoe in de poort openning bleef staan. Plots rennde de Emoe het verblijf in met nog 3 Emoe's er achter aan. Ze leken ergens geschrokken van te zijn. Ik keek hoe de dieren weer rustig werden en begonnen te 'grazen'. Net toen ik opstond zag ik iets in het binnenverblijf bewegen maar ik kon niet zien wat het was. Ik zie het later wel dacht ik bij mezelf. Ik liep verder en zag verder op iemand staan met een hark, het zal Gerard wel zijn dacht ik bij mezelf, die is Tuinman dus. Ik kuchte een keer en hij keek mijn kant op, ik had gelijk, het was Gerard. Gerard: Zo en hoe vind je de tuin, grinikte hij. Ik: Nogal apart maar wel erg mooi. Gerard keek geërgerd naar me. Gerard: Gaan we brutaal doen groentje? Ik: Raar he?, je laat me hier alleen alles verkennen, vertelt me amper iets, en dan zeg je dat ik brutaal ben! Gerard: Oké ik zal toegeven het was en rot streek je alleen achter te laten, maar ben je al wat wijzer over het landgoed nu dan? Ik: Mwa wel iets, ik weet wat die pootafdrukken voorstellen op de achterkant van de kaart die ik kreeg, en waar die zwarte lijnen op de kaart voor staan. Gerard: Het zal je nog duidelijker worden nadat je het boek dat ik je gaf hebt gelezen. Ik: Ik zie wel, laat ik eerst de rest van de tuin maar bekijken. Gerard: Is goed, ik denk dat je om 3 of 4 uur wel klaar bent met rondkijken, heb je een horloge toevallig? Ik: Ja hier. En ik schoof mijn mouw over het horloge. Gerard: Mooi ik zie je om half 4 in het schuurtje ik moet je nog wat geven. Ik: Oké half 4 in de schuur ik zal er zijn. Gerard knikte en ging verder met zijn werk, zelf liep ik ook verder benieuwd wat ik nu tegen zou komen. Ik zag dat het pad waar ik over liep in een bocht liep, ik moest nu dus wel bij de achterkant van het verblijf van de Emoe's komen. Toen ik de bocht uit liep klopte kwam ik inderdaat aan de achterkant aan de achterkant van het Emoe verblijf maar het was niet wat ik verwacht had. Er zat namelijk aan de achterkant van het binneverblijf van de Emoe's nog een verblijf. Ik keek het verblijf in en zag 2 kleine Walibi's naar me kijken. Ze leken niet erg geïntereseerd in me want al snel draaiden ze hun hoofd weer weg en 1 van hen sprong het binnenverblijf in. Daarom schrokken de Emoe's natuurlijk net, 1 van de Walibi's sprong het hok in. Plots bedacht ik me dat ik straks al die dieren moet verzorgen.... Hoeveel meer dieren zullen er nog zijn? Ik liep verder en zag op mijn horloge dat het net half 3 was. Nog een uur lopen..... dan moeten er nog heel wat dieren komen dacht ik bij mezelf. Ik liep verder en zag al weer het volgende verblijf, ik liep naar de railing en zag een groepje Lama's bij elkaar staan. Het wordt al minder raar dacht ik bij mezelf. Maar zal dat ook zo blijven...............
Wordt vervolgd!!!
Added (13 Mei 2012, 17:19) --------------------------------------------- UPDATÉ!!!!!!
Ik liep verder en kwam langs een klein verblijf met flink veel water, ik wist niet voor wat het was en had ook niet de tijd om er te lang bij te kijken. Ik keek nog 5 minuten maar zag niks op een kikker na die in het water sprong. Ik ging verder en kwam uit bij 3 voilere's hier hoefde ik niet erg lang te kijken voor ik de dieren zag, in elke voileré zat een ander soort uil; in de 1e Oehoe's, in de 2e sneeuwuilen, en in de 3e kerkuilen. Ze waren helaas niet erg actief. Ik keek na een tijdje weer op mijn horloge het was kwart over 3, ik mag wel opschieten dacht ik bij mezelf. Na een tijd gerent te hebben kwam ik bij het laatste verblijf. Ik keek weer op mijn horloge en zag dat er nog maar 5 minuten verstreken waren. Ik liep naar de railing van het hok en keek het hok in. Ik schrok me rot!! In het hok lag een Duits neergestort vliegtuig totaal overwoekerd met onkruid en planten. Ik keek ernaar en bekeek de rest in en rondom het hok. Ik merkte dat rondom het hok veel standbeelden van Beren geplaatst waren. Hier moesten 'vroeger' dus wel Beren geleefd hebben. Ik moest er niet aandenken wat er hier gebeurd was. Met een raar gevoel liep ik weg van het hok richting een klein pad tusen hoog gras, in de verte zag ik het huis van Mr. van Duiven al liggen. Ik besloot de kaart nog eens te bekijken terwijl ik richting het huis liep. Ik keek op de keert en herkende de route en de verblijven gelijk terug. Ik keek ook op de achterkant en merkte dat niet alle poot afdrukken er op stonden. Zo zag ik dat o.a. de poot afdrukken van de Walibi's er niet op stonden. ik deed de kaart weer weg en liep verder. Toen het kleine pad op hield kwam ik uit aan de weg tussen het Giraffen verblijf en de kleine overwoekerde houten gang. Ik liep terug door de tuin, en door de deur. toen ik weer voor het huis kwam zag ik Gerard net de schuur in gaan. Hij is zelf in ieder geval op tijd dacht ik bij mezelf. Ik liep ook naar de schuur klopte op de deur en ging naar binnen. Ik keek rond en zag Gerard nergens. Plots hoorde ik hem roepen wacht even John ik kom eraan. Ik ging zitten en wachtte, hij zal wel in dat rare kamertje zitten achter de achterwand. En ik had gelijk, een paar seconden later kwam Gerard door de deur binnen gestapt. Gerard: Zo daar zijn we weer. Ik: Inderdaat, Gerard: Ik denk dat ik je nu eerst maar eens wat over de historie over dit huis de tuin en Mr. van Duiven ga vertellen. Ik: Graag want ik snap het meeste hier niet. Gerard grinnekte en zei toen: Dat geloof ik graag maar ik zal het je uitleggen. Gerard ging recht op zitten en keek me serieus aan en zei: Maar je moet ons wel beloven met niemand het over dit verhaal te hebben, niemand die boeken of die kaart te laten zien of foto's te maken hier!! Ik keek hem aan maar zag dat hij uiterst serieus was. Ik: Mag ik er wel over vertellen? Gerard: Over je beroep wel maar liever niet over war dit landgoed ligt bijv. Ik: Oké ik beloof het je. Gerard: Mooi zo, dan begin ik bij het begin. Ik knikte en luisterde hoe Gerard begon te vertellen; Gerard: Rond 18011 was Nederland in handen van Napoleon zoals je misschien wel weet. Napoleon had meerdere mensen aangewezen in Nederland om de belastingen te innen en het geld door te voeren naar Frankrijk. Ook in deze omgeving werdt zo'n 'belasting inner' zoals wij hem hier noemen aangewezen. Het was een eerlijke en rechtvaardige man. Vaak genoeg liet hij dan ook mensen die de belasting niet konden betalen gewoon met rust en gaf ze soms zelfs geld mee. Deze man was Sergant geweest aan het Nederlands leger maar was overgespt naar de Franse partij. Deze Sergant het Marinus Frederikszoon (dit verhaal heb ik zelf bedacht dus ook deze man heeft waarschijnlijk nooit bestaan). Hij hoefde ook niet erg veel hij woonde zelf in een kleine oude burcht. Op een dag kwam er een boodschapper naar de burcht met de boodschap dat Marinus werd vervangen door een Fransman. Dit gebeurde omdat Napoleon wou dat zijn hel rijk alleen door Frans bloed werd bestuurt. Zo werd Marinus vervangen door de Franse admiraal Jean Deferière. Marinus vertrok en werd een lange tijd niet meer gezien. Jean was vergeleken met Marinus een vresselijke leider en vroeg dan ook meestal meer belasting dan nodig was. Jean was niet te vreden met zijn woning, hij liet een groot landhuis bouwen met een groot landgoed er bij. En wij zitten nu op dat zelfde landgoed. Ik: Wou dan is dit huis en dit landgoed al wel erg oud. Gerard: Inderdaat maar het is wel erg veranderd zo lag hier eerst bijv. ook nog een grote paarden stal en een gebouw voor de Franse lijfwachten. IK: Aha maar ga verder met je verhaal het is erg interressant. Gerard ging verder. Helaas was Jean erg lang aan de macht in dit gebied tot dat in 1812 Marinus terug keerde in dit gebied En hij was niet alleen gekomen, samen met een kleine legertje mannen die zich samen 'de republiek' noemden (deze bestond wel echt maar er waren meerdere groepen, dus er was niet 1 'republiek') was hij terug gekeerd om Jean te verjagen of zelfs te vermoorden. Op dezelfde dag dat ze aankwamen, vielen ze ook de burcht van Jean aan. Ze bestormde de burcht en vermoorde in enkel een uur alle lijfwachten, Jean en zijn vrouw en zoon. De volgende dag reden een aantal leden van de republiek uit om het geinnde belasting geld rond te brengen bij de armste mensen uit de buurt. Marinus was zo samen met de leden van de republiek de baas in het gebied. Op een avond trok Marinus zich terug in zijn kamer toen 1 van de gevluchte Franse lijfwachten door zijn raam naar binnen klom en hem onder schot hield met een pistool. Hij vertelde dat hij Marinus hate omdat hij Jeans zoon vermoord had, zijn beste vriend. Na dit verteld te hebben aan Marinus schoot hij Marinus in zijn buik en probeerde te vluchten door het raam maar werd vermoord door 1 van de wachters die het schot gehoord had en wachte onder het raam van Marinus kamer. Marinus lag 3 dagen met een ernstige koorts in bed. Op de 3e dag vroeg hij om een griffel (pen) en een logboekje. Hierin schreef hij bijna alles wat hij wist over zijn leven. Na dat hij klaar was met het boekje leefde hij nig 4 uur daarna overleed hij. Zijn rechterhand Klaas van Duiven nam het leiders schap over. Ik: van Duiven? Gerard: Inderdaat Klaas van Duiven de over over over over en ga zo maar door over grootvader van de huidige Mr. van Duiven. Ik dacht na en dacht aan het vliegtuig dat ik eerder die dag gezien had zou dat ook nog voorkomen in het verhaal?
Added (13 Mei 2012, 17:25) --------------------------------------------- Sorry voor late Updaté maar heb het vresselijk druk met school Always look on the bright side of life!
Bericht veranderd door: jeffrey - Woensdag, 23 Mei 2012, 13:46
Datum: Donderdag, 24 Mei 2012, 19:59 | Bericht # 138
ZTSF Gegevens Groep: Actief lid Berichten: 281 Prijzenkast:
0
Curator
Ik ga binnenkort de eerste foto's posten ook al staat in het verhaal dat foto's verboden zijn op Landgoed de Groene Heuvel. Maar nu eerst: Update!
Net toen Gerard verder wou gaan met zijn verhaal Kwam Cor binnen. Cor: Gerard kun je me even.. oh sorry ik wist niet dat jullie in gesprek waren. Gerard: Maakt niet uit, wat wou je vragen? Cor: Ik vroeg me af of je me even wou helpen met een klein klusje. Gerard: Hoe lang gaat het denk je duren? Cor: Toch zeker een half uurtje. Gerard: Hmm..... Hij keek me aan. Ik: Wat moet dat moet. Cor: Sorry dat ik me er mee bemoei maar waarover hadden jullie het? Gerard: Ik was bezig de geschiedenis van het landgoed te vertellen. Cor: Ooohh dat kan hij toch ook zelf lezen in het Landgoed boek. Gerard: Ja das waar ook. Ik: Je bedoeld dit boek, en ik haalde het boek te voorschijn. Cor: Inderdaad. Gerard: Nou dan zal ik mee gaan Cor. Cor: Mooi zo. Gerard: Als je wil mag je ook wel buiten of in het landhuis gaan lezen hoor. Ik: Is goed, ik zie wel. Gerard knikte en hij liep samen met Cor de schuur uit. Ik keek naar de voorkant van het boek en las opnieuw: Landgoed de Groene Heuvel. Onder de tekst stond een afbeelding van het schild dat ook boven de deur hing. Ik besloot om buiten een plekje op te zoeken om te beginnen in het boek. Ik liep naar buiten en ging onder een boom naast 1 van de vijvers zitten. Ik sloeg het boek open en bladerde er een stukje door tot ik op een bladzijde kwam waar Gerard ongeveer gestopt was met zijn verhaal. En ik las verder: Klaas van Duiven nam ook zijn intrek in het half afgebouwde landhuis. Gelijk na de eerste zin die ik las dacht ik: Het half afgebouwde landhuis? Dat had Gerard niet verteld. Misschien was hij het vergeten. Ik las verder: Klaas besloot eerst het Landhuis aftebouwen en daarna flinke verdedigingen op te bouwen. In Februari 1813 was het landhuis af. Na dat het huis was voltooid besloot Klaas meer verdedigingen te laten bouwen waaronder een wachttoren een poort en een gracht. Toen de wachttoren klaar was begonnen de mannen van de Republiek met de gracht te graven. Toen de gracht nog niet eens voor een kwart af was voerden de Fransen een verassings aanval uit op het landgoed. De Republiek won het gevecht maar had wel erg veel mannen verloren. Klaas besloot het idee van de gracht te schrappen en eerst de poort en een kleine muur te bouwen. Maar de al wel gegraven gaten bleven bestaan, deze zijn later gevuld met water en zijn de tegenwoordige vijvers. Nadat de poort en de (zeer) lage muur voltooid was liet Klaas zijn mannen zo goed mogelijk trainen. En zond hij ze uit om het door de Fransen ingenomen dorp te bevrijden. Was het dorp ingenomen dacht ik bij mezelf? Of Klaas zelf mee reed is niet bekend. Er volgde een kleine veldslag die gewonnen werd door de Fransen. Na deze nederlaag gingen Klaas en zijn officieren druk in bespreking over hun volgende actie. 2 Weken gingen voorbij maar toen kwam er een boodschap vanuit het ingenomen dorp. Die luidde: Geachte Heer van Duiven. bij deze delen wij U en uw officieren mee dat er een groot deel van het Franse leger ons dorp verlaten heeft. Dit omdat Napoleon zoveel mogelijk soldaten nodig heeft in zijn eigen veldslagen, helaas moeten wij U melden dat een groot deel van de volwassen mannen is meegevoerd naar het front in geval van de door Napoleon opgelegde dienstplicht. Na deze boodschap liet Klaas zijn mannen gelijk een nieuwe aanval uitvoeren op het dorp. Deze met meer succes. Klaas veroverde het dorp en verkende de volgende dag zelf het dorp. Volgens verhalen is hij na 3 gezinnen bezocht te hebben terug gereden naar het landgoed, geschrokken van de armoede, honger en gezondheid van de dorps bewoners. Klaas probeerde zoveel mogelijk te doen voor de dorps bewoners maar kon de armoede en honger niet bestrijden. Zijn eigen mannen hadden al net genoeg eten, en er was eigenlijk nergens in de wijde omtrek nog geld te vinden. De gezondheid kon Klaas wel verbeteren door zijn ziekenbroeders naar het dopr te sturen. Klaas besloot om zoveel mogelijk boeren te benaderen en met ze samen te werken zodat er meer voedsel beschikbaar zou komen voor het dorp. Helaas waren de meeste boeren niet bereid van Duiven te steunen. Van Duiven was toch vast besloten de honger te bestrijden en besloot vee te gaan stelen bij boerderijen. Helaas waren de meeste boeren niet van plan hun vee zonder pardon te laten stelen en staken als wraak actie huizen en gebouwen in het dorp in brand. Maar niet alleen de boeren waren vastbesloten Klaas een halt toe te roepen. Eveneens de Fransen probeerden het opnieuw. Het lukte de Republiek de Franse aanval wel af te slaan maar veel huizen en gebouwen in het dorp gingen in vlammen op of werden kapot geschoten door kanonnen. Veel dorps bewoners waren het zat en besloten zich aan te melden bij de Republiek. Omdat van Duiven al zijn mannen (en nu ook vrouwen) het liefst op het landgoed had wonen liet hij zijn manschappen achter het landhuis een groot deel bos weg kappen zodat het gestolen vee ook gemakkelijk bij het landgoed kon grazen. Een maand later stonden de dieren op het voormalig stuk bos te grazen. het jaar ging voorbij en het werd 1815. Ook deze tijd verliep vredig, van Duiven zorgde voor voedsel in het dorp en liet af en toe zelf feesten organiseren. Maar toen op 21 Juni 1815 kwam er een boodschapper naar het landgoed die alle leden van de republiek en van Duiven en zijn officieren naar het dorp stuurde omdat daar een belangrijke mededeling werd bekend gemaakt. Iedereen die aanwezig was op het landgoed trok naar het dorp. Waar werd bekend gemaakt dat Napoleon in de slag bij Waterloo verslagen was. Iedereen verwachte dat van Duiven een feest zou starten maar dat deed hij niet. Hij verliet zo snel mogelijk met bijna al zijn mannen het dorp op weg naar 1 van de Franse kampen. Het kamp lag vol met munitie, wapens, voedsel en zelfs 2 achtergelaten kanonnen, dit alles hadden de Fransen achtergelaten in hun haast om te vluchten. Van Duiven nam zoveel mogelijk van de goederen mee naar het landgoed. Hier liet hij direct een feestmaal maken om samen met zijn mannen de overwinning te vieren. Na dit alles is er vrij weinig gebeurd met zowel het landgoed als met het dorp. Klaas van Duiven werd burgemeester van het dorp en een ander dorp dat dicht bij lag. Omdat ook de Republiek niet meer nodig was werd deze opgeheven. Een aantal leden bleven als personeel bij van Duiven op het landgoed werken. Met het dorp liep het verder erg goed, van Duiven liet het destijds gestolen vee naar het dorp voeren waar het in weilanden gezet werd. Het dorp dreef goede handel met andere dorpen met het voedsel dat ze produceerden met dank aan het voedsel. Op het landgoed werden de meeste stallen en slaap plaatsen die voor de Republiek waren gebouwd gesloopt. De leeg staande grond werd veranderd in meerdere tuinen en de destijds gegraven gracht delen werden veranderd in vijvers. En zo bleef de familie van Duiven al die tijd de baas op dit landgoed. Zo'n 3 jaar voor de...... Zo ben je lekker aan het lezen John? Ik schrok me rot en keek op. Marie: Rustig maar ik ben het. Ik: O maakt niet hoor ik was gewoon verdiept in het verhaal. Marie: Gelukkig maar, ik zag je zo zitten en dacht laat ik eens vragen of hij misschien wat drinken wil. Ik: Nou graag. Marie: Oké loop je mee naar binnen dan? Ik: Ik kom eraan even mijn tas uit de schuur pakken en dan kom ik.
Wordt vervolgd!! Always look on the bright side of life!
Bericht veranderd door: jeffrey - Donderdag, 24 Mei 2012, 20:00
. 
